Mijn favoriete tuindieren zijn de rooie broertjes van hierachter. Ik ben zeker ook heel erg gesteld op de vogels, die zijn mooi en leuk om naar te kijken en ik ben er trots op dat er zo veel in mijn tuin komen, maar de katertjes zijn echte entertainers. Ze zijn mal, impulsief, ondernemend en behoorlijk roekeloos met als gevolg dat ik vanuit mijn huiskamer dagelijks ademloos hun capriolen volg.
Natuurlijk proberen ze zich ook wel eens te vergrijpen aan mijn vogeltjes, maar altijd zonder succes. Het gaat ze meer om het avontuur. Ik zag verleden week bijvoorbeeld een van de twee woest in de grote esdoorn aan de overkant van de sloot stuiven, waarop de duif die daar zat gewoon op een andere tak ging zitten. Het katertje keerde met veel gewiebel op de tak en nam de zijtak richting duif die vervolgens weer iets hoger ging zitten. Het eindigde met een kat die bovenin op de allerdunste doorbuigende takjes balanceerde terwijl rondom hem een groep toegesnelde kauwen (altijd goed voor een relletje) luid zat te schelden.
Meestal komen ze weer min of meer op hun pootjes terecht maar dat gebeurt lang niet altijd op de elegantste manier. De broertjes zitten trouwens ook graag elkaar of andere katten achterna in de boom.
Aan mijn kant van de sloot komen ze dus ook , doorgaans via het bruggetje iets verderop maar toen er ijs lag konden ze ineens een rechtstreekse route nemen. Zondag, na een paar dooidagen, zag ik ze voorzichtig op een paar plaatsen proberen of het nog wel kon, een pootje neerzetten, aarzelen, weer terugtrekken, ander plekje proberen, en tenslotte wandelden ze stoer glibberend en nonchalant hier en daar een slokje water drinkend over de sloot.
Gisteren was het ijs natuurlijk weer wat dunner, een van de twee stond te aarzelen, ging eens wat naar links, wat naar rechts, schatte de mogelijkheden en….
Sprong!
En zakte door het ijs.
Met een hoop gespartel was hij er zo weer bovenop. Hij heeft zich een hele tijd zitten wassen op mijn terras en ging toen achter een bloempot de turkse tortels op de waspaal zitten beloeren. Dat is blijkbaar een heel fijne bezigheid voor katten, ik zag hoe hij eerst opgewonden met platte oren over de pot heen gluurde, dat ging ongemerkt over in wat ik noem vogelmeditatie, waarna hij meer en meer ontspande tot hij in slaap viel.
Avonturen zijn heel vermoeiend.
aargh 
Prachtig! 😀 Die jacht op de duif doet me denken aan mijn hond die in de sloot achter eenden aanzwom. Die als ze er vlak bij was opvlogen en achter haar weer in het water landden. Dat ging zo een uur door, mijn hond was erg hardleers.
Grappig hoe katten met een vaart weer uit het water komen, je kunt het met je ogen niet volgen. Of dat ze dreigen in de vijver terecht te komen maar al ‘vliegende’ hun koers herzien en practisch droog aan de andere kant landen.
Ja precies 😀 Het zijn circusartiesten!
Ook hier zijn de buurtkatten aktief met van alles.
Toch denk ik dat er veel vogeltjes en ander klein grut gegeten worden.
Vogelvriendelijke groet,
Hier niet hoor, althans geen vogeltjes, wel muizen. De tuin is te vol en er staan overal bosjes, al dan niet met stekels. De katten kunnen zich daar gewoon niet snel genoeg doorheen bewegen. De muizen die hier gevangen worden hebben in elk geval een mooi leven gehad denk ik dan maar 😉
Haha, levendige beschrijving en ja, die muizen hebben hun leven gelukkig niet in een hok hoeven doorbrengen.
Prachtig! En heel leuk dat ze nu zomaar op mijn tekening verschijnen 😀
Ja dat is toch wel frappant, alsof je ze bezig gezien hebt met z’n tweetjes!
Toch jammer dat sir Richard Attenborough niet meer leeft, want hier constateren we een leemte in zijn oeuvre.
leemtes zijn er om gevuld te worden, zo hebben we nog iets te doen 🙂
Haha, een prachtig verhaal, nik heb zelf drie katten en ik weet wat die allemaal kunnen uitspoken. De ondeugendste ligt hier naast me half op mijn bureau.
Alsof je het voorzien hebt dat je klaar stond met je camera. 🙂
OT, ik heb je vraag op mijn log beantwoord.
Dat heb je heel goed gezien, ik stond klaar met de camera om vogels te fotograferen. Helaas moest ik proberen hem tussen allemaal tuinmeubilair en uitgebloeide sprieten door in beeld te krijgen, dat lukte maar net, ik was bijna te laat.
Wat heb je dat beeldend verteld, Aargh. Boeli is een beetje dom in deze. Gisteren is hij voor de zoveelste keer in de sloot gevallen; druipend kwam hij binnen. Of hij is fanatieker in zijn jachtpogingen. In ieder geval zijn het ontzettend leuke katertjes,
Ja eigenlijk zijn ze leuker dan mijn eigen Jopie. Die is ook niet al te slim maar ook iets gemakzuchtiger zal ik maar zeggen.
Mijn twee katten zijn momenteel met geen stok buiten te krijgen. Gelukkig is er nog de poes van de buurvrouw om ons te vermaken in de tuin.
De katten van de buren zijn altijd beter lijkt het wel 😉
Dat moet een keer mis gaan na één nachtvorstje, lijkt me … 😉