Vanaf vandaag heeft E, onze dochter in Brussel, geen werk meer. De Britse galerie waar ze werkte liep al niet geweldig, de roerige periode in Brussel heeft daar vast ook aan bijgedragen, maar nu de rekeningen ineens in veel duurdere Euro’s moesten worden betaald ging ging het echt mis, de boel is failliet.
Ze was laaiend na het referendum, en vreesde meteen al het ergste, maar dat het zo snel tot een faillissement zou leiden hadden we niet gedacht.
Zodra de eigenaar van de gebouwen op de hoogte is zullen de sloten wel vervangen gaan worden. E gaat vandaag dus nog even snel proberen om wat tekeningen te redden, die kunnen de kunstenaars dan bij haar thuis ophalen.
aargh 
Ja, die Britse roeptoeteraars hebben er een lekker zooitje van gemaakt. Nu duidelijk wordt wat die Brexit betekent rennen de opruiers ineens alle kanten op zonder ook maar enige verantwoordelijkheid voor hun daden te nemen. En ik vrees dat het eind nog lang niet in zicht is. Eerlijk gezegd hoop ik op nieuwe verkiezingen in GB met nogmaals het lidmaatschap van de EU als inzet …
En dat ze dan tot bezinning zouden zijn gekomen….
Wat vervelend 😦 Zo komen de gevolgen van de Brexit wel heel dichtbij voor E. Wens E maar sterkte met alle gedoe wat er bij komt kijken.
dank je
Misschien is dat niet zo slim om te bloggen want wat ze doet is niet zo legaal
Geen idee natuurlijk hoe dat daar geregeld is maar mij lijkt dat de tekenaars eigenaar blijven van hun werk, en dat dat werk dus buiten het faillissement van de galerie valt. Het kan wel ‘even’ duren voordat dat door de curator allemaal geregeld en vastgesteld is en het is dan een stuk prettiger om je eigen werk in handen te hebben in plaats van te moeten zitten wachten tot het ooit uit de failliete boedel komt. Dat is de meer praktische benadering. Maar inderdaad is het natuurlijk officieel de curator die moet uitzoeken wie wat toekomt.
Werk is waarschijnlijk in consignatie gegeven tegen een flinke courtage voor de galerie als die het verkoopt. Tot zolang blijft het eigendom van de kunstenaar.
Dat klopt, het werk is in consignatie gegeven. Ik kreeg trouwens de indruk dat het nog een beetje hangt allemaal, dat de directeur weet dat er niets meer aan te doen is, maar dat er nog geen instanties daadwerkelijk bezig zijn met het faillissement, vandaag nog niet. Zodra dat het geval is zullen de deuren wel op slot gaan en zal ze inderdaad wel nergens meer bij kunnen.
Het lijken kleine drama,s maar voor de betrokkenen rampzalig.
Het blijft allemaal een warboel.
Ik wens dochter E. snel een nieuwe en leuke baan.
Vriendelijke groet,
Dat wensen wij ook, dank je.
Waarom moesten de rekeningen ineens in Euro’s betaald worden? ik wacht ook in spanning af wat voor gevolgen het gaat hebben voor mijn broer en nichtje in Schotland, beiden hebben de nederlandse nationaliteit.
Niet ineens hoor. Een bedrijf dat ook vestigingen heeft buiten GB, en dat werken verkoopt van internationale kunstenaars aan internationale klanten maakt gebruik van de euro.
Ach wat sneu voor E. En sympathiek van haar om eerst aan de kunstenaars te denken legaal of niet.
🙂
Tja, dat is flink balen. Brexit biedt mogelijk ook kansen – bijv. gids/regelaar in Brussel of Amsterdam voor drukke bedrijfsmensen die zich daar willen vestigen.
Voor de betrokken mensen is dit een ramp. Vrijwillig ten onder willen gaan kan toch niet echt de bedoeling zijn.