Brussel

Moeder ben je voor eeuwig, kinderen blijven je bezighouden. Gedoe met studie, wonen, werk, relaties, ik beleef het mee en droom ervan. Niks aan te doen, als je dat niet wilt moet je dus geen kinderen nemen.

Toen E in de zomer halsoverkop in Brussel woonruimte zocht had ze bijna iets gekregen in Molenbeek, bij een vriendin in huis. Een afspraak met die vriendin moest ze deze week laten varen omdat de straat door militairen was afgezet, je kon er niet in of uit.

De sfeer verloopt van grimmig naar doods, het openbare leven ligt momenteel compleet stil. Vanmorgen ging E gewoon naar haar werk (ze werkt altijd op zaterdagen), op de fiets gelukkig want later die dag werden alle metrostations gesloten. Verder is nu ook zo ongeveer alles afgelast of  gesloten, haar  Galerie was merkwaardig genoeg nog wel open maar er  kwam  geen kip. De politie gaf vanmiddag het advies om voor donker naar huis te gaan en daar te blijven.
Ik vroeg of ze wel eten in huis had, ze zei dat ze morgenochtend naar de markt wil gaan in de buurt, dat is een ‘Arabierenmarkt’, schreef ze, dus dat zal wel geen doelwit zijn. Smiley.

“Het is ook wel kut, bijna niemand is in Brussel. Moet ik een beetje thuis gaan zitten met dat rare nieuws”

Ze zou kijken of ze mensen op kon trommelen voor vanavond, en anders gaan we skypen.

Zojuist las ik dat op de Grote Zavel mensen zijn opgepakt. E werkt dus op de Kleine Zavel, inderdaad daar vlakbij.

Spannend, maar eigenlijk stelt het allemaal niks voor. Vanmiddag moest ik denken aan  mensen die jaar na jaar te maken hebben met afgesloten wijken, met militairen in het straatbeeld, met gesloten winkels of zelfs helemaal geen winkels, met voortdurende dreiging van alle kanten, met elke dag ernstige zorgen om de kinderen of andere familieleden. Dat is toch andere koek.
Over twee weken ga ik naar Brussel, dat was al lang geleden gepland. We gaan dan lekker de stad in en uit eten en zo,  de wandelschoenen gaan mee voor als het openbaar vervoer plat ligt. En er is ook altijd nog bos, daar wagen terroristen zich niet in.
O ja, en ik neem pepernoten mee! 🙂

 

Dit bericht werd geplaatst in drama, eng, familie, nieuws en getagged met . Maak dit favoriet permalink.

12 reacties op Brussel

  1. Irene zegt:

    That’s the spirit. Uiteindelijk is geen enkele terrorist tegen pepernoten bestand.

  2. Thérèse zegt:

    Geweldige E, geweldige Aargh! Beiden houden het hoofd koel en Aargh heeft zelfs een geheim wapen. Heeft E. er misschien ook nog wel een of twee? Ik hoop dat jullie het fijn hebben.

  3. riakristelijn zegt:

    Knap! Gewoon blijven leven en doorgaan waar je mee bezig bent, maar je Zult er ook best wel eens wakker van liggen. Fijn weekend volgende week!in

  4. sjoerd zegt:

    Het is gewoon triest dat door een paar lui heel België op zijn kop staat.

  5. lien zegt:

    Mooi zo! Ik wil in januari ook gewoon naar Parijs als ’t effe kan. En ja, je kinderen blijven je bezig houden. Waar ze ook zijn. Dat is een waarheid als een koe. Dat geldt voor alle ouders..

  6. groninganus zegt:

    Pepernoten, daar hebben ze vast niet van terug, maarreh, echt niet voor alle zekerheid zwartwitkogels mee?
    http://www.ah.nl/producten/product/wi366821/napoleon-zwart-wit-kogels

  7. Rob Alberts zegt:

    Pepernoten tegen terroristen?
    Een wereld idee!

    Vredelievende groet,

  8. Jetskefotografie zegt:

    Je geeft een positieve draai aan een eng verhaal in een enge wereld daar in Brussel.

  9. Gelukkig is het met een sisser afgelopen daar in het verre, maar eigenlijk o zo nabije Brussel. Maar ik kan me voorstellen dat je toch een paar onrustige dagen en nachten hebt gehad met dochterlief te midden van de staat van beleg.

Geef een reactie op aargh Reactie annuleren