Toen ongeveer een maand geleden berichten in de media verschenen over noodopvang voor vluchtelingen in Groningen heb ik naar het in de artikelen genoemde mailadres de vraag gestuurd of er ook vrijwilligers nodig waren.
Kort daarna gingen we op vakantie naar Griekenland maar toen we terugkwamen was er nog steeds geen reactie. Men heeft het veel te druk dacht ik, geen tijd voor vragen van onbekende mailers, voorstelbaar.
Een week later kwam er toch bericht: men werd inderdaad bedolven onder hulpaanbiedingen, mijn adres werd doorgestuurd naar het COA, dat zou contact opnemen.
Het COA had het ook druk, ik had niet anders verwacht, verleden week kreeg ik een mailtje waarin me uitgelegd werd dat alle adressen van vrijwilligers werden doorgestuurd naar het Rode Kruis. Inmiddels had ik ergens gelezen dat er grote behoefte was aan warme winterkleding. We mestten onze kasten uit en de eerste helft van de week ben ik non-stop aan het wassen geweest om al die muffe dingen uit de kast weer lekker fris te krijgen.
Vandaag was eindelijk alles droog en ik had de auto tot mijn beschikking, dus ik ben met een aantal dozen vol warm schoon wintergoed naar de loods gereden waar voor de nieuwe ‘Welkomwinkel’ van het Rode Kruis alle kleding wordt ingezameld en gesorteerd. Ik werd tot mijn verrassing ontvangen door een vrolijke stoere zeis-meid die ik nog ken van een zeisdag van het Gronings Landschap, een beroepsvrijwilligster als het ware. Verder waren er nog wat oudere mensen aanwezig die dappere pogingen deden om zich door de klerenberg te worstelen. Onbegonnen werk. Volle vuilniszakken lagen opgestapeld waar je maar keek, de berg reikte bijna tot aan het plafond. Hier was wat extra hulp vast nog wel welkom, maar de aanblik van die berg stemde me zo miserabel, ik slikte spontaan mijn aanbod in en reed snel naar huis.
Thuis zag ik dat er mail was van het Rode Kruis. Er waren op dit moment vooral vrijwilligers nodig bij het verwerken van de kleding, schreef men, ik kon op het bijgaande formulier aangeven wanneer ik beschikbaar was.
aargh 
Zouden daar niet vluchtelingendames kunnen meehelpen, of mag dat niet? Het helpt misschien bij de integratie.
Volgens mij mogen de dames en heren helemaal niks zolang ze nog geen vluchtelingenstatus hebben. De mensen in de noodopvang komen net binnen, die blijven hier maar een paar dagen en worden dan doorgestuurd naar een andere locatie.
Het is al met al een heel geregel.
Ach daar zit je nou met je goeie goed en je goeie wil. Zouden er nu meer gastvrije mensen zijn dan van die akelige met een heel grote mond?? IK ben wel benieuwd of er nu een oplossing voor gevonden is. Het valt allemaal niet mee om hulp te bieden kennelijk.
Toch is alle hulp welkom. Alleen die bureaucratie eromheen.
Het loopt ze hier en daar in organisatorisch opzicht wat over de schoenen bij het COA en het Rode Kruis, lijkt me. Hopelijk blijft het allemaal wat beheersbaar, zodat de heethoofden de wind zoveel mogelijk uit de zeilen wordt genomen.
Wel mooi dat er zoveel steun is
Gebeurt bij wel meer vrijwilligersorganisaties: het zo druk hebben dat de werving van nieuwe vrijwilligers er even bij inschiet.
Als je van voren niet weet dat je van achteren leeft, dan wordt het lastig voor COA en het Rode Kruis. Enne … ben je al aan het sorteren op locatie?
Ja, deze week drie dagen ingeroosterd.