De afwasmachine deed het niet meer. Wij probeerden alles wat men in zo’n geval doet: aanzetten, uitzetten, kraan dicht, kraan open, stroom eraf, stroom erop, ander programma, gebruiksaanwijzing doorbladeren en alles nog een keer van voren af aan. Alleen schoppen hebben we niet gedaan, maar hij bleef weigeren.
In Hoogeveen hadden we de waswacht die was fantastisch, vaak kwam dezelfde dag nog iemand kijken en in no time was het probleem gefixt voor een paar tientjes. Ik overwoog dus even om naar Hoogeveen te bellen maar vond dat toch te gek, we hebben tenslotte tegenwoordig internet en in Groningen wonen ook monteurs. Ik vulde donderdag dus online een formuliertje in en wachtte af.
Vrijdagochtend belde er een monteur en diezelfde middag stond er een witte bus voor onze deur. Niet de bus die ik verwachtte: volgens de tekst op de zijkant heette het bedrijf anders dan dat waar ik mijn storing had gemeld, het zat helemaal niet in stad Groningen maar in een klein dorp ergens aan de noordrand van de provincie, en het beloofde van alles te repareren, computers, audio, video, en ach ja, ook nog wel witgoed. Ik werd er buitengewoon onzeker van.
Dat gevoel werd er niet beter op toen de (enorme) monteur bij binnenkomst al meteen meedeelde wat het probleem volgens hem wel lekkage zou zijn.
Eenmaal bij de vaatwasser aangekomen drukte hij een paar knoppen tegelijk in om de boel te resetten. Dat deed de machine wakkerschrikken en hij begon zowaar te draaien, maar na nog een keer aanzetten weigerde hij opnieuw.
De monteur ging er eens goed voor zitten (ik had inmiddels thee gezet) en begon als een wijsneuzig jongetje zijn deskundigheid te etaleren door op te sommen wat er allemaal mis zou kunnen zijn met mijn apparaat. Ik moest denken aan mijn Hoogeveense waswachtmannen, die pakten dat heel anders aan, die kwamen binnen, veegden mij vriendelijk opzij, zaten zwijgend wat te sleutelen, gaven nog even wat goede raad en dan was het weer klaar.
De monteur besloot dat de machine maar mee moest naar zijn werkplaats in het Noord-Groningse dorpje. Hij wurmde zijn enorme lijf in het naastgelegen keukenkastje en haalde puffend slangen en snoeren los, haalde wat schroefjes los en daar ging onze afwasmachine. Ik had zo’n bang vermoeden dat ik hem nooit meer terug zou zien.
Toen hij weg was herinnerde ik mij een (aan Jopie ontkomen) muis die onlangs onder de keukenkastjes had gezeten, ik vond ook nog een plastic zakje waar aan geknaagd was. Ik mailde dat nog maar even door, wie weet was de muis de schuldige.
Vandaag was er mail. Ik plak hem hier maar even onder.
Uw bericht over de muizen heb ik ontvangen hoor, maar helaas (of gelukkig voor u) geen muizensporen in de machine.
Het afvoersyteem heeft toch voor problemen gezorgd, en momenteel staat de machine na een grondige reinigings beurt dapper zijn programma’s te draaien.
Dit moet ik even meerdere keren uitvoeren, en ook op verschillende programma’s.
Zoals het er nu naar uitziet komt de machine in de loop van de week weer terug bij u in de keuken, ik zal hiervoor uiteraard even met u voortijdig overleggen.
Met vriendelijke groet van de trotse kersverse Opa, ……
Mooi he. De hele druilerige middag is ervan opgevrolijkt.
aargh 
Gefeliciteerd!
En geef ook maar felicitaties door aan de opa.
Maar hoe zit dat nu verder met die muis.
Want doe moet toch ook ergens gebleven zijn.
Regenachtige groet,
Die muis had niet veel kans, als hij zich ook maar een paar seconden onder de kastjes uit heeft gewaagd dan heeft Jopie die gelegenheid beslist benut. Er lagen ook maar een paar keuteltjes.
Wat mooi weer 😀
Ja, het is wel heel leuk, Aargh, *brede lach* maar ik wil hem eerst nog terugzien, je dierbare machine. Tegenwoordig schijnen er veel .oplichters rond te spoken, misschien ook wel kersverse Opa’s.
Het mooie van internet is dat ik zijn winkel kan zien op streetview, hij is absoluut honderd procent echt. Alleen of de machine ook weer helemaal goed terug komt blijft inderdaad afwachten.
het schijnt dat je bij Google Streetview tegenwoordig ook façades in kunt laten zetten, tegen betaling uiteraard. Of zou dat nou een Broodje Aap-verhaal zijn? 🙂
Vast!
Kijk, dat is toch leuk als er een mens aan je afwasmachine blijkt te zitten.
Ik maakte maar een geintje, hoor. Misschien mag je wel Peettante worden.
Als opa de vaatwasser moet maken heb ik er een zwaar hoofd in.
Ik ook nog wel een beetje hoor.
Dit is een reperateur die gevoel in zijn werk legt. Moet werken zou ik zo zeggen
Als je net opa bent geworden dan kun je dat wel van de daken schreeuwen, ahum ik bedoel via internet wereldkundig maken. 😉
Dat is dus afwassen met de hand of heeft hij in de bijkeuken een leengevalletje neergezet?
Helaas is er hier geen bijkeuken. Ik geloof ook dat zijn rol als opa hem dusdanig in beslag neemt dat ik niks meer hoor, of hij is nog maar steeds programma’s aan het draaien…..
Pingback: Een onverwachte maar zeer beminnelijke logé | aargh
heb je de rekening al?
Ja, die was gepeperd. Hij heeft er uren werk aan gehad zei hij, ik denk omdat hij eenvoudig niet deskundig genoeg is. Uiteindelijk is alleen de pomp schoongemaakt, dat kan heel goed ter plekke gebeuren. Kortom: volgende keer toch gewoon naar Hoogeveen bellen.
Misschien moet jij nu een rekening uitschrijven voor het aantal malen dat hij ongevraagd van jouw vaatwasser gebruik heeft gemaakt? Er kunnen wel verschillende feestjes rondom de geboorte van het kleinkind gevierd zijn. Wie weet wat voor vaat daarbij ontstaat?
Zonnige groet,
Lola, geweldige vriendin bij de afwas! 🙂