Gisteravond kon ik maar niet in slaap komen. Dat kwam vermoedelijk omdat ik ’s avonds te lang achter het scherm had gezeten, zoekend naar de antecedenten van de schrijver van een mij onwelgevallig stuk in mijn ochtendblad. Ik vond wat ik al vermoedde, er deugde iets niet aan de schrijver. Dat gaf natuurlijk enige voldoening; het artikel waar ik mij aan stoorde was geschreven door een man met een vlekje, zie je nou wel, niet serieus nemen. Klaar, naar bed!
Maar vervolgens lag ik dus wakker. Zelfs toen mijn hoofd was uitgemalen over dat artikel en die man bleef ik maar liggen draaien in bed. En toen vroeg ik mij ineens af hoe oud onze matrassen eigenlijk zijn. Ik kon me niet herinneren wanneer we ze gekocht hebben. Tegelijk met de bedden, maar wanneer hebben we die toch gekocht? Op welk van de drie Hoogeveense adressen woonden we toen? Ik wist het werkelijk niet meer.
Dat leverde een opvlieger op. Die kunnen tegenwoordig door de onbenulligste dingen, de miniemste gemoedsbewegingen uitgelokt worden. Ik wist wel nog in welke winkel we de bedden hebben gekocht, in die interieurzaak in de Hoofdstraat in Hoogeveen, hoe heette die ook weer? Dat moest ik toch weten. Volgende opvlieger. Ik gooide het (zomer!)dekbed van mij af en draaide me maar weer eens op mijn andere zij. Op de een of andere manier zat de naam De Boer in mijn hoofd. De Boer lijkt een logische naam voor een interieurzaak in de hoofdstraat van Hoogeveen, maar heette die echt zo? De zaak bestaat al jaren niet meer, ik kan het niet meer controleren. Het was een mooie winkel met binnen een vijver met karpers. We kochten er ook bedlinnen van superieure kwaliteit. En we lieten ons bankstel er opnieuw bekleden.
Nee, dat is niet waar, dat lieten we heel ergens anders doen. In een interieurzaak aan het Haagje, of was dat nou de Schutstraat. Hoe heette die winkel toch, ik heb, ook nu nog, echt helemaal geen idee (de opvliegers zijn op). Het bankstelletje staat inmiddels bij de jongste dochter, het is meer dan dertig jaar oud maar met de Hoogeveense bekleding ziet het er nog prima uit. Maar de naam van die winkel daar moet ik P nog maar eens naar vragen. Als hij het ook niet meer weet ben ik gerust, dan is het normaal.
Na een plas en een glaasje water heb ik me nog een tijd liggen afvragen of je nu sneller inslaapt als je op je gemak ligt te peinzen over het een of ander, of als je probeert om helemaal nergens aan te denken. Maar dat laatste is niet makkelijk. Ik heb in elk geval niet meer geslapen.
Dat lijkt me erg lastig, maar ook ik heb vannacht niet veel geslapen. Weliswaar zonder opvliegers, maar alla, je rust toch uit als je ligt.
Voortaan maar een kopje warme saliemelk voor het slapen gaan?
mwah. Houd ik niet zo van. Beter een boek dan een beeldscherm is mijn motto, daar moest ik mij maar eens aan gaan houden na negenen.
Overigen : goeie matrassen moeten dat zijn. Jammer dat die zaak niet meer bestaat.
Mooi kleurtje dekbed..van het net gehaald? Zou wel mooi kleuren bij mijn nieuwe gordijnen 🙂
Nee dit is gewoon mijn eigen bed, in de wanordelijke staat waarin ik het vanmorgen achtergelaten heb 😉 De hoezen zijn ook nog van zeker twee huizen geleden, uit Hoogeveen afkomstig dus maar ik denk van de Aldi.
Ik weet welke winkel je bedoeld! Maar de naam ben ik ook kwijt.. De vijver met Karpers vond ik ook leuk. Nu zit in dat gebouw de Sting en als ik er kom hebben ze altijd muziek opstaan waar ik zin in uitgaan van krijg! Maarr waarom ik echt dit berichtje stuur.
Ik lag ook vaak nog veel na te denken in bed, waardoor ik niet kon slapen. Maar ik heb laatste de gouden tip gekregen! Ga de tafels opnoemen in je hoofd. Het klinkt heel onnozel, maar je bent dan bezig in je hoofd en je zit niet meer te piekeren. Ik begin altijd bij de tafel van 5 en bij die van 9 val ik meestal al in slaap..
Ga ik proberen! 🙂 Blij te horen dat jij de naam ook niet meer weet, ik begin soms aan mezelf te twijfelen. Maar als ik de Sting binnenkom ren ik er meteen weer uit vanwege de muziek. Sterker, ik ga er niet eens meer binnen 😀
O, een en al herkenning. Voor de verhuizing lag ik vaak aan inrichting en allerlei handige dingetjes voor in het nieuwe huis te denken, dat heeft veel opgeleverd dus dan is niet slapen niet zo erg. Om in slaap te komen zing ik (in mezelf) oude niet te ingewikkelde liedjes waarbij er bij elke herhaling een woord aan het eind af gaat. Dat heeft hetzelfde effect als die tafels: je houdt je hersen bezig zonder dat je echt ligt te denken. Maar voor niet goed inslapen is een nog veel betere remedie: in bad gaan!
Dat heeft gisteren niet geholpen. Wat niet wegneemt dat ik zodadelijk gewoon wéér in het bad ga.
Ik ga al gauw lezen als ik zo begin te malen, want ik weet dat dat dan niet ophoudt. Maar je moet dus oppassen met het schrijven van stukken die Aargh onwelgevallig zijn begrijp ik, want je antecedenten worden gelijk uitgeplozen.
🙂
Als die matrassen al zo ongeveer sinds mensenheugenis meegaan, dan zou een nieuwe matras misschien ook wonderen kunnen doen om ’s avonds heerlijk weg te zinken in een aangename diepe slaap. Welterusten … 🙂
Dank je. Maar niet overdrijven hoor. We wonen nu vijf jaar in Groningen, ergens in de jaren daarvoor hebben we ze gekocht. Maar was het tien jaar geleden, of meer of minder, geen idee. Het zijn pocketveringmatrassen, die houden zich vrij goed.
oh, ik had toch ook al gereageerd… dat wij ook ons bed bij den Boer in Zierikzee kochten, zelfs ons hele interieur, in 1 avond al ons spaargeld op.. En dat ik ook slecht sliep en gelukkig geen opvliegers meer heb,
Is je reactie in het niets opgelost? Ik weet nergens van.
Maar grappig, er zit dus inderdaad logica in, meubels van de boer 😉
Valt allemaal niet mee op deze leeftijd.. Maar die man had gelukkig een vlekje hahaha. Zelf ga ik er altijd uit als ik lig te malen, kopje thee, wat lezen of programma gemist kijken. Heb ik toch het gevoel dat ik mijn tijd goed heb besteed. Daarna slaap ik wel weer even.
Herkenbaar, te lang nog naar een scherm turen voor het slapengaan laat mij ook uren wakker liggen. Voor het slapen een sudoku, dat helpt het best bij mij. Maar die tafels ga ik ook eens proberen!