Mijn – ogenschijnlijk rommelig maar in werkelijkheid echt reuze doordacht – getuinier begint vruchten af te werpen. Verleden jaar oogstte ik niet alleen schalen vol frambozen, maar ook een paar vertederende frambozendrolletjes die naar ik hoopte van een egel zouden zijn. Gisteravond betrapte ik hem in het donker, langdurig geritsel verraadde zijn aanwezigheid.
Is het niet geweldig? Het mislukte ecologische gebied heeft dus in elk geval één in ecologisch opzicht redelijk geslaagde tuin opgeleverd.
aargh 
Goed werk. En de andere bewoners, hebben die nu allemaal hun tuin bestraat om er hun lounge set en bbq in kwijt te kunnen? Ik zou wel eens een ‘korte geschiedenis van het mislukte ecologische gebied’ willen lezen.
De buurman links heeft tot nu toe alleen mijn zeis geleend om zijn zuringplantage te zeisen, de buurman daarnaast denkt over fruitbomen. De buurvrouw rechts wil de boel ophogen en er gras in leggen en hortensia’s planten geloof ik maar zij had haar vlonderterras al eerder verdubbeld, en in de rest van de rij zijn geen heel wilde plannen te verwachten, iemand overwoog om een lage afscheiding te maken zodat de hond in de tuin blijft.
Wel opmerkelijk: een straatje verderop zijn de tuinen veel ondieper, daar schaft iedereen voor de paar vierkante meter woestenij die ze erbij hebben gekregen een eigen bosmaaier aan. Zo’n stinkend herrieding. Goed voor de noodlijdende bouwmarkten, dat wel.
Kan hij drinken uit de sloot zonder te verdrinken? Als het steil is kun je zo’n kippentrapje neerleggen zoals je ze ook wel ziet bij poeltjes met een steile rand. Er is vanwege de droogte een egelalarm uitgegaan: water neerzetten anders drogen ze uit.
Ik had al in het begin een ‘ eendenstrandje’ gemaakt, zodat de eenden en de kuikentjes wat makkelijker uit het water konden komen, maar sinds ik zelf mag doen wat ik wil heb ik de slootkanten voor een groot deel losgestoken en vertrapt, als een koe zeg maar, zodat de overgang wat geleidelijker is. Goed voor oeverplanten, egels en poezen want die drinken ook graag slootwater.
Kijk, dat is nog eens een mooie vondst!
Wij hadden er een paar jaar geleden ook eentje in de tuin. Mooi om op een lekkere zomeravond dat geritsel door dor gebladerte en zo te horen.
Die beesten vindt je niet in een betonnen tuin… Bij mij in de tuin woekert er ook alles gecontroleerd op los. Nog wel…
Leuk hoor! Bij ons komen ze ook. Een paar jaar geleden hebben we zelfs een moeder met jonkies gehad. Ze houden van rommelige tuintjes dat is wel duidelijk.
Dat mag je terecht een triomffeestje op bouwen.
Lees ik hierboven over een droogtealarm voor egels en ik maar denken wat doet dat bakje drinken toch aan de “verkeerde” kant van het hek bij de kippen. Hebben onze mannen dus voor de egel neergezet.
Wat goed van de mannen. Er zijn vast meer dieren die water willen, vogels en zo.
Heeft-ie al een naam?
O ja, dat is waar ook. Ik denk dat ik hem Egel noem.
Leuk! Wij hadden ook egeltjes in de tuin, een keer telde ik er zelfs vijf die op het kattenvoer afkwamen. Maar de buurman klaagde over onze katten in zijn tuin en toen kwam er een schutting waar eerst struiken waren. Wat ik vreesde: er konden geen egels meer de tuin in.
Vroeger had ik een boxer, die verliefd was op egels. Als we er ’s avonds in het donker een tegenkwamen in het park, pakte ze die voorzichtig op en droeg ‘m naar huis (het park was aan het eind van het straatje). Daar kreeg hij kattenbrokken van ons en mocht hij weer gaan.
De vraag is natuurlijk of de liefde wederzijds was.
Het gebrek aan hekwerken is hier inderdaad in het voordeel van de egels. Hopelijk blijft dat zo, ze schijnen een groot territorium te hebben.
Hier lopen ze ook elk jaar, al heb ik ze deze zomer nog niet gezien… meestal ’s avonds laat komen ze tevoorschijn.
Ik had er alle vertrouwen in dat jouw tuin een prachtige ecologische tuin zou worden met een egel natuurlijk.
Ah wat leuk! Wij wonen helaas teveel in de stad om egels in onze tuin te vinden, jaloers!