Verkeerd bezorgd

Zojuist bezorgde de wind mij een brief. Ik zag hem aankomen, dansend hoog in de lucht, met een grote boog voor de bomen langs, over de sloot en de ecozone  tot hij boven ons terras hing en daar dwarrelde hij ineens rustigjes naar beneden en legde zich onder de fietskar voor het raam.
Als je wel eens verhalen van Toon Tellegen leest dan denk je in zo’n geval meteen: Haaaa! Een brief van Egel of een uitnodiging van Mier, snel kijken wat erin staat.
Ik moest er inderdaad snel bij zijn want Harry de overbuurkat had hem ook zien aankomen en hij was door de storm in een vrolijke bui wat in de meeste gevallen niet veel goeds voorspelt.

Het was inderdaad een echt briefje en niet zomaar een slingerend stuk papier  zoals ik toch even gevreesd had. Maar ik denk eigenlijk dat het niet voor ons bestemd is. Er staat namelijk wel een adres op maar dat is niet het onze. Verder snap ik er niet zoveel van, er staat een tijd op en een telefoonnummer, en nog wat afkortingen en getallen.

Wat nu? Ik zou het telefoonnummer kunnen bellen om te zeggen dat de brief verkeerd is bezorgd, maar dat is wel een beetje, tja…, wie weet met wie ik te maken krijg. Een beter idee leek me om de brief te retourneren en de wind nog een kans te geven om hem goed te bezorgen. Maar net toen ik dat wilde doen zag ik de achterbuurvrouw in de tuin staan, die moet natuurlijk niet denken dat ik zomaar papiertjes naar buiten gooi. Niet iedereen is tenslotte een Toon Tellegenlezer.  Zelf de brief op het goede adres afleveren kan ook maar dan weten ze daar dus dat ik het weet, ook al snap ik er niks van. Misschien denken ze wel dat ik toch dat nummer gebeld heb.

Daar zit ik nou mooi mee. Was Eekhoorn maar hier, die wist wel raad.