Eerlijk gezegd had ik helemaal niet gelezen wat er bij deze foto in onze vertrouwde Groninger Gezinsbode stond, ik had alleen naar de foto zelf gekeken. Wat is dat wegdek blauw, dacht ik, dat was me nou nooit zo opgevallen.
Blijkbaar let ik niet goed op.
Blijkbaar let ik heel erg niet goed op.
Het meisje dat met haar rolkoffertje door haar vriend achterop de fiets naar het station wordt gebracht is mijn oudste dochter. Een vriendin herkende haar en meldde het op facebook. De foto is in de winter vorig jaar gemaakt, voordat ze haar gele muts kwijt raakte. Het was dus helemaal geen herfst. Zo’n krant doet ook maar wat.
aargh 
Beatrix typeerde de media ooit zo treffend, ze zei: “de leugen regeert”…het journaille viel briesend van woede over haar heen, maar ze had gelijk!
Ze doen inderdaad maar wat. Alles voor het verhaaltje Ik heb nog nooit iets gelezen, dat ik zelf kon controleren, dat 100% klopte.
Raar dat ze deze foto bij een herfstartikel plaatsen, het is toch heel duidelijk winter!
Kijk, dat is nu eens een fraai staaltje van het intussen vermaarde ‘factchecking’. 🙂
Het is natuurlijk ook geen nieuws, het is een sfeerplaatje. Best een mooie foto ook. Maar foto’s die bij berichten staan komen blijkbaar erg vaak uit het grote, voor van alles te gebruiken fotobestand en zijn niet voor de gelegenheid gemaakt. Veel erger is natuurlijk dat ik haar niet herkende!
Ja daar reken je toch niet op. Ik zag hem ook al voorbij komen, zeker erg leuke foto 🙂
Je wordt mooi op het verkeerde been gezet door de media.
Dat klopt inderdaad.Ik schrijf af en toe voor een digitale krant en het gebeurt dat er aan het artikel wat veranderd wordt door diegene die de laatste controle doet.Ik maakte het zelf al mee dat dan soms bepaalde zaken uit een context gerukt worden en een heel ander verhaal geven.Het komt hun alleen op leescijfers aan .
Wat lief vannum
In ieder geval fijn voor die Mark van der Meulen dat ze na een jaar toch nog zijn foto plaatsen. En een leuk tijdsdocument voor je dochter. Maar zo gaan die dingen dus…
Ja, er wachten vast nog heel veel foto’s op een kans. Best mogelijk dat de meesten nooit in de krant mogen. Deze hangt nu eervol op het wc-prikbord, onder een andere prachtige krantenfoto waar geen bekenden op staan.
Ja, nu je het zegt… (maar ik heb nu vóórkennis natuurlijk) het heeft iets bekends. IK begrijp dat jij je als moeder wat opgelaten voelt. Ach, we slaan allemaal flaters.
IK moest gewoon Ik zijn. Stom.
Al was het dan geen herfst, het was wel erg herfstachtig. Misschien had de redactie er wel een fotograaf op uit willen sturen, maar was die net al bezet of grieperig, of het die dag erg zonnig, zodat de fotograaf kon knippen wat hij wou, maar niet wat je noemt dè herfstfoto schoot. Daar zit je dan, als beeldredacteur. De deadline nadert en de doos met stockfoto’s lonkt.
Dat klopt dat ze maar wat doen. Moet je een keer het verhaal kennen en dat dan teruglezen in de krant, wat een verdraaiingen.
Maar wel een leuke foto. 🙂
Jij ontaarde moeder! 😉
Nou ja, je moet toch toegeven dat je alleen een koffer, een muts en een jas ziet. Kleren en accessoires, dat is altijd een zwak punt van mij geweest.
Dus zo maar een foto uit de archieven gehaald. Wel apart trouwens om zo onverwacht je dochter te zien.